Yıldızlar

İlkerle Starshine adında bi filme gittik orda yıldızları izlemekle ilgili bişeyler diyordu ve onalrın bizi izlediği tarzı bişey sanırım tam hatırlamıorum ama o an aklıma geldi bazen yanlız sesiz bir gecede dışarı çıktığımızda ama etrafımızda kimse yokken yukarı bakıp yıldızlarla konuşmazmısınız çünkü içten içe çıkış amacımız bellidir o içimizdeki sıkıntıdan kurtulmak onu dışarı atmak belki yıldızlar kim bilir ama filmin o anında sunu düsündüm demeki bunu yukaru doğru söylerken ya bizi yıldızlar dinliyorsa (niye çoğul konuştuğumu çözemedim ama benim gibilerde vardır die sanırım) ozaman yanlız kendimize söylediğimiz şeyi milyonlara,milyarlara ... birsürü kişiyede söylüyoruz ama farkında değiliz ama söylemek istediğimiz şeyi milyonlara karşı söyleyip esas söyleyeceğimiz kişiye söyleyememiz ne garip değilmi aslında bu düşündüğüm herşey boş ve saddece halla kendimize kadar dürüst ve isyankar olabiliyoruz ama önemli olan milyarlara değil kişiye veya topluluğa söylemek cesaretde orda başlıyo pek cesur olduğum söyliyemem hiç deilse dışa vurumda neyse bukadar düşünce yeter biraz yukarı bakıp yıldızları izlemenin zamanı bişey düşünmedende izleye bilirsiniz zevkli oluyo hele bide kulağınızda müzik varsa.(Bu arada bütün filim boyunca bunu düşünmedim başını sadece devamı ole yazarken geldi. Filim güzel filim cadıların ölümü biraz tırt ama olsun güzel filim)